Ονομάζομαι Χαράλαμπος, είμαι 58 χρονών και δουλεύω για τη ΔΩΔΩΝΗ από τα 28 μου. Έχουν περάσει χρόνια αλλά μου φαίνεται σαν να ξεκίνησα χτες. Αν αρχίσω να σου μιλάω για τους ανθρώπους που έχω συνεργαστεί ίσως και να με πάρουν τα δάκρυα, αφού είναι σαν να μιλάω για την οικογένειά μου.

Είναι αδύνατον να ξεχάσω τις εικόνες που έχω από τα παλιά: όταν παίζαμε με τα παιδιά του Γιώργου δίπλα στο εργοστάσιο, όταν μπήκαμε μαζί για πρώτη φορά στη δουλειά, αλλά και όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε πραγματικότητα τους στόχους μας.

Από τότε που ξεκίνησα, όλοι είμασταν ένα. Από τα αφεντικά, μέχρι και τους γαλατάδες στα πιο απομακρυσμένα χωριά, όλοι είχαμε τον ίδιο στόχο: Nα κάνουμε τα προϊόντα μας να ξεχωρίσουν. Αυτό μας έδωσε τη δύναμη να φτάσουμε ως εδώ και έτσι συνεχίζουμε ακόμα σήμερα.

Μη βλέπεις τώρα που η επιχείρηση έχει μεγαλώσει πολύ. Παλιότερα, αυτό το υπερσύγχρονο εργοστάσιο έμοιαζε περισσότερο με ένα μικρό, οικογενειακό τυροκομείο. Καθημερινά, έπαιρνα το μουλάρι και πήγαινα στη βρύση να φέρω νερό. Κάθε φορά όμως αργούσα γιατί κατέληγα να παίζω με τα παιδιά των τότε εργαζόμενων. Έχω φάει κυνηγητό από τη μάνα μου… Άσε!

Τελικά, αφού τελείωσα τη σχολή εργοδηγών στα Γιάννενα, έκανα κι εγώ την αίτησή μου και προσλήφθηκα ως τεχνικός στο εργοστάσιο. Έτσι, όπως τα ‘φερε η ζωή, μπήκα στην οικογένεια της ΔΩΔΩΝΗ και δεν ασχολήθηκα με αυτό που σπούδασα. Και όσο το ξανασκέφτομαι καλά έκανα!

Στα 21 μου παντρεύτηκα τη γυναίκα μου την Σοφία και αποκτήσαμε τα δύο μας παιδιά. Καλά παιδιά και τα δύο. Σπουδαγμένα. Ο γιος μας τελείωσε πληροφορική και η κόρη μας χρηματοοικονομικά. Σήμερα εργάζονται και οι δύο σε μεγάλες εταιρίες στην Αθήνα, όμως πάντα τους λέω να είναι περήφανοι για τον τόπο μας, γιατί αυτός τους έθρεψε, τους μεγάλωσε και τους σπούδασε.

Είναι πολλά πράγματα που με κάνουν να νιώθω περήφανος για τις επιλογές μου μέχρι σήμερα. Φυσικά, ένα από τα πιο σημαντικά είναι ότι νιώθω πως έβαλα κι εγώ ένα λιθαράκι για να φτάσει η ΔΩΔΩΝΗ εκεί που βρίσκεται σήμερα. Είναι ωραίο να βλέπεις τα προϊόντα που παράγεις με τόση αγάπη να ταξιδεύουν μέχρι τα πέρατα του κόσμου και να εκπροσωπούν τη γεύση του καλού.